Ga verder naar de inhoud

Ge­tui­ge­nis­sen van jonge man­tel­zor­gers

Laatst aangepast: september 2024

Luisteren naar het verhaal van andere kinderen en jongeren die zich in een gelijkaardige situatie bevinden, kan confronterend maar ook versterkend zijn. Het kan ervoor zorgen dat iemand zich minder of niet alleen voelt. Ieders verhaal is natuurlijk anders, maar toch begrijpen jonge 'lotgenoten' of 'bondgenoten' elkaar al gauw. 

Lees, beluister en bekijk hieronder de ervaringen van kinderen en jongeren wiens ouder jongdementie heeft. Misschien is het wel herkenbaar, biedt het troost of haal je er informatie uit. 

Het verhaal van Emmeline

Emmeline (op dat moment 17 jaar), haar broer en papa merkten al een tijdje dat mama zich anders gedroeg. Het bleek uiteindelijk jongdementie te zijn. Na de diagnose was het gezin opgelucht. Er was wel degelijk iets aan de hand. In deze video vertelt Emmeline dat ze het vooral erg vindt dat haar mama weet dat ze vergeet, daar heeft ze het zelf lastig mee heeft.

Emmeline en haar gezin ondersteunde haar mama jarenlang in het omgaan met de ziekte van Alzheimer. Jammer genoeg overleed de mama van Emmeline in 2022, twee jaar nadat deze video opgenomen werd.

Huil niet omdat ik er niet meer ben, maar glimlach omdat ik er was.

Kato, dochter van een overleden papa met jongdementie

Kato vertelt over het afscheid van haar papa met jongdementie.

Het verhaal van Tiana

Enkele jaren geleden ontdekte de papa van Tiana (op dat moment 15 jaar) dat hij jongdementie heeft. Sindsdien is hij veel veranderd en is Tiana beginnen afscheid nemen. Gelukkig heeft ze veel steun aan haar mama, haar twee hondjes en haar neefjes. In dit filmpje vertelt ze hoe zij omgaat met de aandoening van haar papa.

Als we op straat lopen, heb ik mijn papa’s hand vast, maar hij heeft de mijne niet meer vast.

Tiana, dochter van een papa met jongdementie

Het verhaal van Mathias en Sarah

Sarah en Mathias kregen in september 2012 te horen dat hun papa frontotemporale dementie heeft. Omdat ook hun grootmoeder op jonge leeftijd dementie had, werd er gevreesd voor een eventuele erfelijke problematiek.

Lees hier de getuigenis van Sarah en Mathias over erfelijkheid

Het verhaal van Thibau

Thibau (toen 19 jaar) studeerde voor leerkracht lager onderwijs wanneer zijn papa de diagnose jongdementie kreeg. Ook al woont zijn papa niet meer thuis, Thibau heeft een goede band met zijn papa. Ze brengen zoveel mogelijk tijd samen door.

Uiteindelijk hebben we hulp ingeschakeld. Ook voor mij was dat een hele drempel. Het voelt toch een beetje alsof je de zorg uit handen geeft.

Anouck, dochter van een mama met jongdementie

Het verhaal van Eva en Maud

Wanneer Eva (op dat moment 18) en Maud (op dat moment 20) te horen krijgen dat hun papa jongdementie heeft, hebben ze een actief leven met hun vrienden. Ze sporten veel en zitten in de jeugdbeweging. Toch proberen ze vanaf dan zoveel mogelijk thuis te zijn, bij hun gezin. 

“Hoe zal hij nog veranderen? Wat gaat er gebeuren? Het onwetende is moeilijk.” 

In deze video vertellen ze over hoe zij jongdementie bij hun papa ervaren.

Getuigenissen van jonge mantelzorgers (niet specifiek jongdementie)

Ook andere jonge mantelzorgers die niet specifiek met (jong)dementie te maken hebben, delen hun verhalen. Deze getuigenissen kun je vinden op de website van ZoJong! Deze organisatie, voor en met jongeren, biedt een breder perspectief op de uitdagingen en de kracht van jonge mantelzorgers in verschillende situaties. 

Lees hier verhalen van jonge mantelzorgers

Was dit een antwoord op je vraag of heb je gevonden wat je zocht?

Heb je zelf een suggestie of een opmerking over deze pagina?